Het besef 30

Gisteren werd weer eens mijn leeftijd gevraagd. Een gewone normale vraag in een gesprek; “hoe oud ben jij eigenlijk?”. Een vraag die de afgelopen maand vaak voorbij is gekomen naar mijn idee. Een vraag die ik, buiten in gesprek, ook nogal eens tegen kom op formulieren e.d. maar deze maand is het wel heel erg vaak. Het heeft me nooit echt opgevallen, misschien wel nooit echt geïnteresseerd. Maar nu, ik ben nu al bijna een hele maand dertig, heb ik er moeite mee.  Ik, degene die het hardst schreeuwde dat het helemaal niet uitmaakt hoe oud je bent, heb er moeite mee.
Het overviel me ineens vanochtend. Ik stond in mijn eva kostuum met een trekkertje de glazen wand van mijn douche droog te trekken. Ja, ik durf schaamteloos te zeggen dat ik dat doe! Het ziet er niet uit dat geef ik toe maar het werkt. Heb namelijk een hekel aan poetsen en wanneer ik het niet doe dan kan ik gaan schrobben om de kalk te verwijderen uiteindelijk.