Brief aan mijn vriend

Zundert, 16 mei 2011

Beste Vriend,

Je bent mijn leven lang zo dichtbij geweest maar tegelijkertijd ook zo ver weg.
Ik heb om je gesmeekt, toenadering gezocht. Je was mijn diepste verlangen, mijn vriend maar ook mijn vijand. Uren, dagen, maanden heb ik aan je gedacht. Niemand kon me meer bereiken. Ik wilde alleen jou en wilde me laten omarmen door jouw rust, jouw warmte. Op zoek naar vrede in mijzelf heb jij altijd voor mij klaargestaan met jouw aanbod.

Ik durfde niet meer van mijn eigen gedachte te stappen. Het zou laf zijn na al mijn toewijding aan de Dood, om nu opeens terug te krabbelen. Alle gesprekken en voorbereidingen voor jouw plan zouden voor niets zijn geweest.

Maar Dood vandaag, 16 mei 2011, twee jaar na ons treffen, denk ik terug aan de dag dat ik besloot je de rug toe te keren. Mijn blik te richten op het leven, hoe moeilijk dit ook is.
Het was mei 2009 dat ik zei:
“Morgen neem ik voorgoed afscheid van je! Ik moet verder. Ik pak de draad weer op! Het doet zeer, verschrikkelijk pijn om afscheid van je te nemen. Je was mijn bondgenoot maar jou wil ik niet meer. Ik zoek nu anderen vrienden, doe geen moeite me over te halen. Ik heb besloten! Dag Dood.”

Liefs,

Miranda van den Berk

Het besef 30

Gisteren werd weer eens mijn leeftijd gevraagd. Een gewone normale vraag in een gesprek; “hoe oud ben jij eigenlijk?”. Een vraag die de afgelopen maand vaak voorbij is gekomen naar mijn idee. Een vraag die ik, buiten in gesprek, ook nogal eens tegen kom op formulieren e.d. maar deze maand is het wel heel erg vaak. Het heeft me nooit echt opgevallen, misschien wel nooit echt geïnteresseerd. Maar nu, ik ben nu al bijna een hele maand dertig, heb ik er moeite mee.  Ik, degene die het hardst schreeuwde dat het helemaal niet uitmaakt hoe oud je bent, heb er moeite mee.
Het overviel me ineens vanochtend. Ik stond in mijn eva kostuum met een trekkertje de glazen wand van mijn douche droog te trekken. Ja, ik durf schaamteloos te zeggen dat ik dat doe! Het ziet er niet uit dat geef ik toe maar het werkt. Heb namelijk een hekel aan poetsen en wanneer ik het niet doe dan kan ik gaan schrobben om de kalk te verwijderen uiteindelijk.